@KrisMK – wszystkie modele na scenerii są albo własnego wyrobu albo odpowiednio dostosowane spośród dostępnych w Maszynie. Z tego co jest widoczne na obrazkach, własne są podsypki rozjazdów (przystosowane do mapowania teksturami podsypek torów) i modele kozłów oporowych (jest kilka wariantów i różne kombinacje tekstur). Akurat dla Pilawy wykorzystałem istniejący w Maszynie model nastawni (@Wasyla) odpowiednio ją przerabiając na PlA (tekstura i główna bryła jest bardzo bliska PlA, przynajmniej od frontu). Prowizoryczne modele nastawni Pl1 i PlB wykonałem wykorzystując elementy tekstury z PlA. Do tego odpowiednie tablice z nazwami stacji i skrótami posterunków. Wieża ciśnień to oryginalnie maszynowa z Sochaczewa, bardzo podobna do tej w Pilawie. Trzeba ją było odpowiednio przeskalować (zmniejszyć) dla urealnienia wymiarów (kierując się znalezionymi danymi – typ z lat 20., np. Konin). Jak już jesteśmy w pobliżu, to dla Rudy Talubskiej wykorzystany został model wieży z Sierpca (podobny typ) – dodanie dachu namiotowego i korekta wymiarów (wszystkie te przeróbki w modelach tekstowych t3d). Inne dalej na płd-wsch., np. dla Dęblina, Puław czy Sadurek trzeba było wykonać własne (i tak dalej, itp.)
Dla wstępnej weryfikacji wymiarów różnych obiektów pomocna jest też właśnie praca na ortofotomapie – umożliwia to edytor RSF (opcja dodaj obiekt z obrysem – zmienny rozmiar), nie wspominając już o możliwości dokładnego osadzenia obiektu w planie.
(...)
Ale to wszystko to oczywiście tylko kropla w morzu.
Wszelka pomoc w zakresie materiałów – zdjęć na tekstury, wymiarowych (nawet uproszczonych, ale z realnymi teksturami) modeli nastawni, dworców, magazynów i innych obiektów - byłaby z wdzięcznością przyjęta przez wszystkich próbujących coś zrobić w zakresie scenerii realistycznych, ale także i innych.
Na koniec kilka ogólnych refleksji na temat modeli obiektów kolejowych:
1. Można zauważyć, że na wielu liniach występują podobne typy różnych obiektów – nastawni, dworców itd. Np. kilka podstawowych typów dworców na linii 7, albo charakterystyczne typy budynków dworców / nastawni na linii nr 12, podobnie na niektórych odcinkach linii nr 08, itd. W takich przypadkach może wystarczyć wymodelowanie jednego takiego obiektu, aby następnie po ewentualnych niewielkich modyfikacjach (w miarę potrzeby) i po zastosowaniu odpowiednich tekstur można uzyskać wiarygodny model innego podobnego obiektu. Tak np. z modyfikacji jednego modelu uzyskałem modele dworców Minkowice, Sadurki, Puławy (dla oteksturowania modelu typ Świdnik/Jaszczów/Kanie/Zawadówka brak porządnego materiału na tekstury).
2. Obiekty inżynieryjne typu mosty, wiadukty. Chyba było to juz kiedyś postulowane na forum – chodzi o budowę modeli modułowych, pozwalających na zestawianie w plikach inc bardziej złożonych obiektów. Np. w przypadku mostów modeluję pojedyncze przęsło kratownicowe (kilka różnych modeli o odmiennej konstrukcji i wymiarach). Niektóre typy są zresztą standaryzowane. Osobno kilka modeli przyczółków (pod jeden lub dwa tory, ze skarpą albo bez), osobno podpory itd. Ważne tu są dokładne opisy (np. w nagłówkach plików t3d) dotyczące umiejscowienia początku układu współrzędnych, wymiarów, wysokości jezdni itp. Wstawiając takie elementy w pliku inc z odpowiednimi translacjami w różnych konfiguracjach można stworzyć dużą liczbę obiektów wpisujących się bardzo dobrze w ortofotomapę. Czasem może to wymagać np. pewnego przeskalowania niektórych wymiarów, np. długości i wysokości składowego przęsła w „transform” modelu t3d (powstanie wariant modelu oryginalnego). Podobnie z modelami wiaduktów (tu np. modele grup filarów można rotować w inc odpowiednio to sytuacji).
W ten sposób z niewielu elementów uzyskałem mosty na linii LWB, w Trawnikach na Wieprzu , na Bugu w Dorohusku, na linii 30 (stary most na Zadębiu), w Dęblinie, na Pilicy w Warce, na Sanie l.68, na Wiśle k. Sandomierza, itp. Podobnie składane są np. wiadukt nad st. Lublin Tatary, dwa w Jaszczowie (w tym ten łukowy – trzy przęsła, wstawiane z rotacją), na DK 19 w Konopnicy, Niedrzwicy, kładki nad torami itp.
Gotowe, kompletne modele tego typu obiektów (jeden plik t3d/e3d), choć niekiedy piękne, ze względu na sztywne wymiary mogą być mniej przydatne na sceneriach realistycznych ze względu na ograniczone możliwości ich zastosowania.
