Jak w temacie, z tym że opisujmy jedynie zakłady posiadające jakąś bocznicę, użytkowaną przez kolej.
W Lublinie było kilka takich zakładów. Najbardziej znanym i zarazem największym była odlewnia URSUS. Dochodziło do niej kilka bocznic z towarowej stacji Lublin Tatary. Części, które wyprodukowano w odlewni, przeciągały na stację towarową SM42. Obecnie po URSUSie nie ma śladu, pozostały jedynie nieczynne bocznice.
Kolejnym zakładem była lubelska cukrownia. Powstała na początku XX wieku. Posiadała dwie bocznice. Pierwsza z nich, starsza została wybudowana w 1926. Łączyła skład buraków na folwarku Konstantynów, dzisiejsze skrzyżowanie ulicy Nałęczowskiej z al. Kraśnicką. W okolicach ul. Glinianej zbudowano odgałęzienie do cegielni. Rozstaw szyn bocznicy wynosił 750 mm. Po wojnie stopniowo zrezygnowano z transportu kolejowego buraków. Poza tym w miejscu, gdzie przebiegała bocznica, zaplanowano budowę nowej dzielnicy, LSMu. Przyspieszyło to decyzję o rozbiórce linii, która nastąpiła w 1969. Druga bocznica, w pobliżu stacji towarowej, była dosyć intensywnie użytkowana w czasach komunizmu. Z czasem ruch na niej zamierał, na rzecz transportu samochodowego. Cukier zaczęto wozić TIRami. Kilka lat temu, gdy cukrownia istniała, można było przy odrobinie szczęścia, przynajmniej raz w roku spotkać jak przejeżdża tędy SM42. Obecnie trwa rozbiórka lubelskiej cukrowni.
Cukrownia posiadała własne spalinowozy: dwie SM30 i jedną 401Da.
Lubelskie zakłady zbożowe, obecnie Lubella, dawniej bardzo intensywnie używały swojej bocznicy. Do dziś na terenie zakładu stoi Ls60 z dwoma gagsami. Zakład posiadał również TGM40, radziecką spalinówkę, wyprodukowano ją w 1989 roku. Obecnie rdzewieje na złomowisku na Zadębiu. Na jesieni można zobaczyć, jak SM42 przyjeżdżają do Lubelli z Gagsami pełnymi zboża.
W 1934 w Lublinie powstały Zakłady Tytoniowe. Funkcjonują one do dziś. Dawniej posiadały bocznice, z której pozostały jedynie widoczne w niektórych miejscach fragmenty. Zakład posiadał Ls60 lub Ls40, która do dziś stoi schowana w jakimś garażu na terenie zakładu.
W pobliżu Zakładów Zbożowych oraz Tytoniowych znajdują się Zakłady Ziemniaczane. Do dziś prowadzą do nich tory. Niestety nie wiem, kiedy i co jeździło po bocznicy tej fabryki. Również w sąsiedztwie zbudowano budynki użytkowane przez Lubelski Borwar. Do dziś prowadzi do odgałęzienie od bocznicy Elektrociepłowni Wrotków.
Na terenie dzielnicy Tatary rozpoczynała się najdłuższa bocznica w Lublinie. Korzystała z niej Lubelska Fabryka Wag, Zakłady produkcji eternitu oraz Młyn Krauzego. W 1969 zaprzestano transportu do młyna, a rok później zdemontowano część bocznicy. Wysadzono również most na Bystrzycy, który był użytkowany przez składy jeżdżące do młyna. Bocznica funkcjonowała do 1991, od tej pory systematycznie demontowano kolejne odcinki torowiska. Obecnie jedynym śladem są tory przy wjeździe na teren Lubelskiej Fabryki Wag.
A teraz kilka zdjęć:
Zdjecie nr 1. bocznica część dzisiejszej bocznicy Elektrociepłowni Wrotków, gdzie dawniej jeździły składy do Zakładów Tytoniowych oraz Ziemniaczanych.
Zdjęcie nr 2. Tory w kierunku Zakładów Tytoniowych, po lewej stronie między drzewami znajduje się wejście na teren fabryki.
Zdjęcie nr 3. Ls60 na terenie Lubelli
Zdjęcie nr 4. W oddali widoczne Zakłady Zbożowe, dzisiejsza Lubella, bliżej za drzewami przebiega odgałęzienie do browaru.
