Jest taki pomysł, aby do SPT zrobić scenerie realistyczne obejmujące całą Polskę. Według obecnych założeń, scenerie mają być wczytywane kawałkami o bokach będących wielokrotnością 1km.
W związku z tym, aby poszczególne scenerie składowe mogły być tworzone przez różnych autorów, proponuję, aby orientować scenerie według siatki kilometrowej współrzędnych prostokątnych płaskich z map topograficznych.
Kilka artykułów na ten temat:
http://www.geografia.com.pl/kartografia/siatki.htmlhttp://gps.put.mielec.pl/mapy.htmhttp://uklady_wspolrzednych.webpark.pl/index.htmlAktualnie obowiązującym, międzynarodowym system współrzędnych prostokątnych płaskich jest
UTM, oparty na współrzędnych geograficznych według
WGS84 - jest on dostępny w odbiornikach GPS.
Ponieważ map Polski tego typu jest niewiele, a do tego są w miarę dostępne wojskowe mapy topograficzne z lat 1981/82, z układem współrzędnych
Pułkowo 1942, poziom odniesienia Kronsztdt, proponuję oprzeć się na tym układzie. Zeskanowane monochromatycznie mapy można znaleźć w wielu miejscach, np.
tutaj.
Mamy przez to dwie strefy odwzorowawcze: z południkami środkowymi 15° i 21°. W efekcie na południku 18° istnieje "szycie". Siatka na tych mapach jest przesunięta o około 130m względem
UTM. Zniekształcenia długości są zerowe przy południkach środkowych i dochodzą do +0.59m/km przy brzegu (południki 12°, 18°, 24°).
Przy tworzeniu nowej scenerii, proponuję wyciąć odpowiednie fragmenty map topograficznych (skala 1:50000 z siatką 1km×1km) i umieścić w programie 3D w taki sposób, aby linie wschód-zachód pokrywały się z osią X, a punkt (X=0,Z=0) znajdował się na dowolnym przecięciu siatki kilometrowej. Co do osi Y (wysokość) należało by dobrać kierując się warstwicami (aby 0 było gdzieś na poziomie morza). Fragment mapy musi być tak przeskalowany, aby przecięcia siatki wypadały co 1000 (1km) współrzędnych poziomych 3D. Dopiero po ustaleniu mapy, można by skalować i dopasowywać do niej zdjęcia satelitarne.
Osobny problem to już zaczęte scenerie. Idealnym rozwiązaniem było by podłożenie mapy pod taką scenerię, a następnie obrócenie i przesunięcie całości do podanego wyżej stanu. Może się jednak okazać, że kształt torów i rozmieszczenie innych obiektów odbiegają od ich pozycji na mapie topograficznej. W takim przypadku, jeśli przesuwanie obiektów byłoby zbyt pracochłonne, zalecane jest takie ułożenie scenerii, aby przynajmniej tory na punktach skrajnych pokrywały się z mapą.
Jeżeli znajdzie się sposób, aby na wspomnianych mapach topograficznych namalować siatkę
UTM (lub też pociąć je wg tej siatki), to było by to lepsze rozwiązanie. Pewną nadzieję daje np.
strona z poradami kalibracji map.
2009-02-01 Wątek zamknięty ze względu na zmianę koncepcji i używanego układu współrzędnych na
PUWG 1992, który pozwala na wykorzystanie zdjęć z Geoportalu i osiągnięcie znacznie większej dokładności (pozycjonowanie torów z dokładnością 10cm w porównaniu do 5m możliwych do uzyskania z mapy toporgraficznej 1:50000).