W ładunkach typu kontener innofreight został użyty system losowania tekstur za pomocą plików mat. Wymagało to użycia odpowiednio wielu plików, które mnożą ilość kombinacji możliwych do wylosowania. Żeby dobrze korzystać z tego narzędzia wymagana jest znajomość pewnych podstaw, którymi zamierzam się podzielić w tym poradniku.
Każdy numer przy ładunku odpowiada jednej kombinacji tekstur kontenerów. Jeżeli użyjemy ładunku z numerem 1, to każdy ładunek z tym numerem będzie miał identyczną kombinację [1]. Tak samo jest z numerami 2, 3 itd. Ustawienie ładunków w kombinacji 1 2 3 1 2 3 1 2 3 zmieni jedynie ilość wagonów, po których ładunek będzie się zapętlał [2]. Jest to efekt, którego należy unikać, ze względu na to, że takie sytuacje w rzeczywistości się nie zdarzają.
Ładunki reagują na odwracanie wagonu. Jeżeli wagon będzie obrócony, kontenery na nim również będą odwrócone co wpłynie pozytywnie na rozbicie schematu. Zauważyć to można na wagonach numer jeden, cztery, siedem oraz dwa, pięć, osiem [3]. Nie jest to natomiast narzędzie, które rozwiązuje problem w całości, a jedynie może delikatnie pomóc. Głównym narzędziem, które rozwiązuje problem jest używanie numerów po kolei. Sprawi to, że ładunek na każdym wagonie będzie się losował oddzielnie. Nie wszystkich ładunków jest tyle, żeby zapełnić nimi cały skład. W takich wypadkach sugeruję używać wagonów od pierwszego do ostatniego numeru, a potem to powtarzać, zamieniając poszczególne numery w swoich grupach. Jeżeli są tylko 3 ładunki to ustawiamy wszystko po kolei, a potem robimy dokładnie to samo, zamieniając je miejscami, starając się, żeby te same numery nie znajdowały się obok siebie 1 2 3 2 3 1 3 1 2.
Jeśli chcemy poszczególne grupy ładunków przedzielić inną grupą, nie należy zaczynać numerowania od początku. Da to efekt niepożądany w postaci pojawienia się schematu [4]. Należy numerować ładunki tak, jakby tej przerwy nie było [5].