Styk zwierny | Styk rozwierny | Opis |
LD-[ | LD-[/ | Pierwsze wejście szczebla drabinki |
]-[ | ]-[/ | Kolejne wejście, połączenie szeregowe |
]-( | ]-(/ | Wyjście (jako ostatni element szczebla) |
) | Koniec szczebla drabinki | |
]- | Nazwa węzła (odczep do innego szczebla) | |
-[ | -[/ | Koniec nazwy węzła, kolejne wejście |
-( | -(/ | Koniec nazwy węzła, wyjście |
]+ | ]+/ | Połączenie równoległe wejścia |
+[ | +[/ | Kolejne wejście szeregowo |
S1 //przełącznik 1
S2 //przełącznik 2
S3 //przełącznik 3
S4 //przełącznik 4
K1 //kontrolka 1
K2 //kontrolka 2
Z1 //połączenie równoległe
LD-[ S1 ]-[ S2 ]- Z1 -( K1 )
LD-[/ S3 ]+ Z1 +[ S4 ]-( K2 )
W powyższym przykładzie kontrolka K1 zapali się po zamknięciu przełączników S1 oraz S2. Jednocześnie zmienna Z1 będzie miała ten sam stan, co kontrolka K1. Kontrolka K2 zapali się, gdy będzie zamknięty przełącznik S4 oraz będzie otwarty przełącznik S3 lub zamknięte będą S1 i S2 (poprzez Z1).kolejność wtedy by była taka przy przełączaniu < s1 >, [ s1 ], { s1 }Zapis schematu to jedno, ale to jeszcze ma się wykonywać jako program. Pytanie jest, na ile przyspieszone i opóźnione styki są używane, ja bym był raczej za definiowaniem tych styków w oddzielnym szczeblu, z użyciem elementów opóźniających, jakoś tak:
LD-[ S1sz ]-dt-( S1 )-dt-( S1op )
Proponował bym również aby komórki i zmienne które są na wyjściach były oddzielone symbolem = łatwiej będzie się czytać i tworzyć schematy.Zastanowię się jeszcze nad tym. Zasadniczo planuję zrobić edytor graficzny do generowania kodu, ale kod sam w sobie też powinien być czytelny. Węzły odczepowe będą mogły być definiowane w dowolnych miejscach szczebla, czy to nadal będzie czytelne?
LD-[ S1 ]-[ S2 ]= Z1 =[ S3 ]-[ S4 ]= Z2 =[ S5 ]=( K1 )