WSTĘP

     Wagony spalinowe serii SN61, wyprodukowane przez węgierską wytwórnię Ganz-Mavag w Budapeszcie, były przeznaczone do obsługi pociągów pasażerskich na liniach drugorzędnych, w ruchu lokalnym. Doraźnie mogły być zastosowane jednak również - w zależności od potrzeb eksploatacyjnych - do ruchu dalekobieżnego.
     Wagony serii SN61 są wagonami 4-osiowymi, z przekładnią mechaniczną, o mocy 500 KM, z elektropneumatycznym sterowaniem, które umożliwia sprzężoną pracę trzech wagonów sterowanych z jednego stanowiska maszynisty.
     Dostawy tych wagonów rozpoczęły się w roku 1959 i trwały do 1975 roku.
     Wagony SN61, jako wagony produkowane w długich seriach, podlegały okresowym modyfikacjom i ulepszeniom. Pozwoliło to na usunięcie wielu usterek natury konstrukcyjno-technologicznej wagonu, tak że wagony cieszyły się zasłużoną marką jako stosunkowo proste w budowie i działaniu oraz sparwne pojazdy trakcyjne, rozwiązujące choć częściowo problem komunikacji lokalnej.


CHARAKTERYSTYKA I OGÓLNY OPIS WAGONU



Omówienie różnic między poszczególnymi odmianami wagonów
     W tarkcie wieloletnichdostaw wagonów podlegały one ulepszeniom konstrukcyjnym i modyfikacjom:
1) w wagonach o numerach powyżej 500 w miejsce silnika typu Ganz 12JV17/24 zastosowano silnik typu ZMIN-H 13H12A;
2) w wagonach o numerach 1-70 zastosowano układ pneumatyczny hamulca systepmu Hildebranda-Knorra, w wagonach o numerach 71-130 - układ mieszany, w wagonach zaś od numeru 131 - układ Oerlikona;
3) w wagonach o numerach 1-70 i powyżej 130 zabudowano chłodnice blokowe, w wagonach o numerach 71-130 - chłodnice segmentowe, oprócz tego wagony o numerach 1-70 mają żaluzje przy wszystkich chłodnicach;
4) w wagonach o numerach 1-70 zamontowano zębate skrzynki rozdzielcze ze sprzęgłami ciernymi, w wagonach o numerach 71-130 - zębate skrzynki rozdzielcze ze sprzęgłami hydraulicznymi, a od numeru 131 - zębate skrzynki rozdzielcze z załączeniem ręcznym wentylatora;
5) w wagonach o numerach od 151 umocniono konstrukcyjnie ramy wózków tocznych; wózki te w środkowej części belek czołowych mają wpawane blachy tworzące konstrukcję skrzynkową; podłużnice zaś mają kształt zbliżony do belki o stałej wytrzymałości;
6) w początkowych dostawach wagonów zastosowano toczne zestawy kołowe z osiami drążonymi. Z uwagi na bezpieczeństwo jazdy zostały one wycofane i zastąpione osiami pełnymi;
7) w wagonach o numerach 1-70 zabudowano dwa zbiorniki główne paliwa, natomiast we wszystkich pozostałych wagonach jeden zbiornik paliwa o pojemności 1150l;
8) w wagonach o numerach 1-70 kominy są umocowane na sztywno, wszystkie zaś pozostałe wagony mają kominy umocowane przegubowo.


Opracowano na podstawie R. Krause, R. Meissner "Wagony spalinowe serii SN61" WKiŁ Warszawa 1977.