Polska ma powierzchnię około 312000km2. Przyjmując że komórki były by kwadratami 16km×16km, to z prostego podziału powierzchni otrzymujemy 1219 komórek. W praktyce ograniczają nas współrzędne układu PUWG 1992, które obejmują obszar trzykrotnie większy (3906 komórek). Część tego obszaru to morze i góry, gdzie zagęszczenie torów jest siłą rzeczy mniejsze (zamiast morza można dać scenerie fikcyjne). Czyli na numerację komórek można przeznaczyć maksymalnie 12bitów (4096 możliwych liczb).
Obecnie istniejące sterowanie wymaga, aby nazwy semaforów i eventów nie powtarzały się. Przy czym nie jest rozróżniana wielkość liter. Aby zachować unikalność nazw w komórkach przy względnie dużej prostocie, proponuję użyć dwóch cyfr układu trzydziestoszóstkowego jako identyfikatora (przedrostka wszelkich nazw w komórce). W układzie tym najpierw mamy cyfry 0..9, a następnie 26 liter alfabetu angielskiego (A=10..Z=35). Pierwszą cyfrę mnożymy przez 36 i dodajemy drugą. Na początek możemy zrezygnować z identyfikatorów zaczynających się od cyf 0..9, co da w efekcie 26×36=936 możliwych komórek (a 1296 gdyby jednak te 360 pominiętych było potrzebne).
Przykłady przeliczeń identyfikatorów:
A0=10×36+0=360
AA=10×36+10=370
ZZ=35×36+35=1295
Aby zrobić mapę komórek dla siatki kilometrowej, tworzymy plik - tabelę o rozmiarze 1000×1000, przechowującą wartości 16bit. Wartość dla kwadratu kilometrowego (X,Y) znajdujemy w pliku pod adresem 2×(1000×Y+X). 12 starszych bitów użyjemy na numer komórki, a cztery młodsze do zapisania pewnych własności komórki. Plik będzie miał zatem 1.9MB.
| <------identyfikator komórki-------> | <-flagi-> |
|16|15|14|13|12|11|10| 9| 8| 7| 6| 5| 4| 3| 2| 1| 0|
Na razie zdefiniujemy trzy możliwe wartości flag:
0 - lewy dolny róg kwadratu jest początkiem układu współrzędnych komórki
1 - kwadrat należący do komórki
2 - kwadrat w strefie buforowej (przejście na sąsiednią komórkę)
(Flagi 8-15 będą zarezerwowane dla kwadratów dzielonych pomiędzy dwie komórki, bez przejścia. Wtedy ich identyfikatory sumujemy, a każda z flag określa jeden z ośmiu możliwych podziałów kwadratu. Być może się to przyda, być może nie.)
Na początku budowniczowie komórek będą mieli duży wybór identyfikatorów - będzie można wybrać te kojarzące się z nazwą miejscowości. W miarę postępu prac wybór będzie coraz mniejszy. Aby nie było wątpliwości, wzorcowy plik przydziału będzie przechowywany na serwerze eu07.pl.
Wymagana jest ciągłość torów, dróg i terenu pomiędzy komórkami. Każda komórka musi też być połączona z sąsiednimi przy pomocy eventów. Aby komórka mogła nie być połączona z kolejną, trzeba przygotować dla niej tory postojowo-nawrotne z odpowiednią obsługą eventów (takie pętle ze sterowaniem). Tory te będą przyjmować i wypuszczać pociągi, jeśli budowana z komórek trasa nie będzie przewidywała w tym miejscu łączenia z kolejnymi komórkami. Dla każdego wyjścia z komórki (potencjalnego połączenia z sąsiednią) potrzebny jest oddzielny zestaw torów postojowo-nawrotnych. Tory takie nie są konieczne dla komórek będących fragmentem szlaku (bez stacji).
Linie podziału komórek powinny przebiegać w obszarze o zmniejszonej widoczności (zakręty) i minimalnej infrastrukturze (by ograniczyć komunikację pomiędzy komórkami). Przyda się to w sytuacji, gdy komórki będą wczytywane osobno i sterowane przez oddzielne serwery ruchu. Na granicy podziału komórek (1-2km) wskazane jest wstawianie tła zasłaniającego sąsiednią komórkę z większej odległości.
Komórki będą spinane za pomocą niezależnego pliku eventów dla trasy składanej z komórek. W związku z tym tory do wstawienia taboru muszą mieć schematyczne nazwy, semafory muszą przełączać się na S1 po przejechaniu za nie (eventy wewnętrzne), wyjazd na szlak pomiędzy komórkami musi być specyficznie sygnalizowany (eventy zewnętrzne, obsługiwane przez plik trasy).