Kod taki jak podałem trzeba wpisać między linie origin (p2) (p3) (p4) a endorigin, inaczej nie zadziała (bo będzie w złym miejscu w przestrzeni scenerii). Gdybyś chciał dopisywać na końcu, to trzeba zmienić fragment ... eventlauncher 0 0 0 ... na ... eventlauncher (p2) (p3) (p4) .... (Albo albo trzeba współrzędne umieszczenia reakcji na klawisz (p2) (p3) (p4) podać bezpośrednio, albo przenieść początek układu współrzędnych do tego punktu i wtedy wystarcza 0 0 0.)
Fakt, że plików jest sporo, do tego dochodzą semafory kształtowe oraz różnorodność podawanych sygnałów (nie tylko S1 i S2). Na upartego możesz też stworzyć plik, w którym poszczególne sygnały będzie się włączać różnymi klawiszami i zrobić include do tego pliku w każdym semaforze. No przecież nie ma lekko, jak ktoś chce w scenerii grzebać.
Żeby sens takiej zabawy był, to trzeba najpierw ręcznie poustawiać zwrotnice (chyba, że ktoś lubi oglądać wagony przeskakujące między torami i kolizje). Myślę, że wiele się można w ten sposób nauczyć, w temacie sterowania zdarzeniami i działania AI. Po kilku próbach można wykonane zmiany wpisać w multiple i np. opracować nowe przebiegi (misje) dla istniejącej scenerii. Dla mnie jest to równie fajne zajęcie, co prowadzenie lokomotywy. Do tego przydatne jest STV i czytanie pliku scenery.doc...
Jakby się komuś nudziło, to skoro idzie zima, proponuję na Całkowie SM42 plus 6 pełnych węglarek i zostawiamy po jednej na bocznicy każdej stacji (wersja trudniejsza: zabieramy wcześniej pustą z bocznicy). Semafor wyjazdowy (o ile jest) ma się otwierać dopiero po ustawieniu węglarki na właściwym torze. Do tego przy zachowaniu regularnych kursów dwóch SN61. :)
