Obroty w macierzach można tłumaczyć w różny sposób, mi się najbardziej podoba koncepcja wektorów jednostkowych. Dla macierzy o postacia d g 0
b e h 0
c f i 0
x y z 1
Wektorami jednostkowymi będą: OX: [a, b, c], OY: [d, e, f], OZ: [g, h, i]. W najprostszym przypadku macierzy jednostkowej, wektory są ustawione tak OX: [1, 0, 0], OY: [0, 1, 0], OZ: [0, 0, 1]. Rozważając np. obrót względem osi OZ, mamy początkowo OX: [1=cos(0°), 0=sin(0°), 0], OY: [0=-sin(0°), 1=cos(0°), 0], a trzecia współrzędna zostaje bez zmian. Chcąc zrobić obrót, wyliczamy wartości sin i cos kąta i wstawiamy je do wektorów jednostkowych w macierzy. Można też sobie wyznaczyć dowolny wektor jako jednostkowy dla którejś z osi submodelu, a pozostałe wyliczyć tak, aby były do niego prostopadłe. Wektory jednostkowe powinny mieć długość 1 (czyli a²+b²+c²=1, d²+e²+f²=1 i g²+h²+i²=1) , inaczej macierz będzie dokonywała również skalowania.